İnsanın oturduğu yere,İstanbul da bir semte bu kadar bağımlı olması nedendir?Bir insanı sever gibi,aşktan kalbi çarpar mı yaklaştıkça semtine?Bir sürü yerde yaşamış,evlerden evlere geçmiş,şehirler değiştirmiş bir bünye neden yıllar sonra ben burada yaşayacağım deyip,sonrada yedi göbekten bu semtli gibi hisseder?Her sokağını,her caddesini ve hatta her apartmanını kurtarılmış bölge sanmak niye?