düşünüyorum,konuşuyorum,ağlıyorum,izliyorum,küfrediyorum...depremi yaşayan insanların çaresizliklerini,insan olmanın getirdiği zayıflıklarını,acılarını,yoksulluklarını gördükçe içim acıyor...1 hatadır üstlerine titreyenlerin 1 ay sonra ortadan kaybolacaklarını bilmek kahrediyor beni..televizyonun yansıttıkları beynime kazınırken bu ülkenin hiç bitmeyen hengamesinde kayboluyorum..bugüne kadar yapmak isteyipte yapamadıklarımı gözden geçiriyorum bol bol.