bu gece okan bayülgen i izlemek bile umutlandırmıyor beni...
genç bir gazeteci, mükemmel kamufle edilmiş ,sinsice yıkılmayı bekleyen, tehlikeli 5,6 lık bir umarsızlığın,cahilliğin ve dolandırıcılığın altında kalırken , kendi evinde  tehlikesiz 9,2 lık sarsıntıyı yaşamış ,dünyanın başka bir köşesindeki çaresiz  insanlara yardım etmek için ,  japonya dan gelmiş bir doktor da aynı kaderi paylaşıyor...
kulağımda çınlıyor sürekli,''hasar tespit heyetimize güvensinler,içeri geçip otursunlar..''.nasılda rahat rahat konuşuyorlardı...bugün de işte o kadar rahat başsağlığı dileyebiliyorlar.ahlaksızlık,dolandırıcılık ve cahillik hiç bu kadar yoğun hissettirmemişti kendini belkide.
belkide 'Allah devletimize zeval vermesin' diyen halk, 'ama bakın devlet aslında çok seviyor gazetecilerini,onları bile düşünüyor,bir okulu onlara tahsis etti 'diye haber yapan televizyon kanalı.bir gün, ikiyüzlü olamamayı öğrenirse  BU ÜLKEDE BİR UMUT VAR OLABİLİR...