savaş bitti.aşk bitti.söz bitti...gidiyorum,tam da sen giderken...kendi küçük dünyalarımıza tek elle tutunmuş,aşşağıya bakarken,düşmekte olduğumuzu,yere çakılmak üzere olduğumuzu göremedik...
oysa tutuna bilseydik birbirimize farklı olurdu herşey..yapamadık...gördük birbirimizi,anlamadık...çirkinleşti tüm dünya...yorulduk,yorduk...içi boşalmış,kof bir meyve gibi,yere düştük...yuvarlandık,tutunamadık...şimdi bir köşede çürümeye terk ettik bizi...sözlerimizi,yeminlerimizi tutmaya bile cesaret edemedik...

insan, başlayanı sezemez ama biteni bilir ya,söz bitince,sözcükler anlamını yitirince gidilir...gidiyorum....